കരയിലെന് കളിമണ് കൂടാരം
കടല് തിരയേറ്റു തകരുന്നു
മനസ്സില് മായാത്ത നിന് രൂപം
മെഴുകുതിരിയായി കത്തി ഉരുകുന്നു
എരിയുകയാണോമനേ എന് നെഞ്ചിലെ കനലുകള്
എരിഞ്ഞണയുകയാണോമനേ എന് മണ്ചിരാതുകള്
ഇണയറ്റ കിളി തന് മനം പോലെ
കരയാതേ നീ കരഞ്ഞു തളരാതേ
പിരിയുകയാണോ നീ മറുവാക്കുകളില്ലാതെ
അകലുകയാണോ നീ അതിരുകളില്ലാതെ
മുറിവേറ്റ മാന്പേട തന് കദനം പോലെ
മനമുരുകാതേ നീ മാഞ്ഞു പോകാതേ
വിടപറയാം വേര്പാടുകളുടെ നൊമ്പരമായ്
വിരഹിണി നീ വിതുമ്പാതെ
വരമുണ്ടെങ്കില് വീണ്ടുമൊന്നിക്കാം
വരും ജന്മത്തില് വേര്പിരിയാതെ.............
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
അമ്മയെന്ന പേരു ഞാനോര്ക്കും ഓരോ മാത്യദിനത്തിലും !!!!!! അമ്മിഞ്ഞ പാലെനിക്കു തന്നിലെങ്കിലും അമ്മ തന് മാറില് ഉറങ്ങിയിലെങ്കിലും മാറ്റാര...
-
കരയിലെന് കളിമണ് കൂടാരം കടല് തിരയേറ്റു തകരുന്നു. മനസ്സില് മായാത്ത നിന് രൂപം മെഴുകുതിരിയായി കത്തി ഉരുകുന്നു . എരിയുകയാണോമനേ എന് നെ...
-
കാലിലെ ചങ്ങല മുറുകുന്നു കരഞ്ഞു തളരുന്നു പാവം കമ്പി അഴിക്കുള്ളില് കഴിയുന്നു ആ ജീവിതം അന്നു ഒരിക്കല് അവന് പറഞ്ഞു ഞാനാണു ചന്ദ്രനിലെ...
-
നഗരത്തിൻ ഓരത്ത് മാമരത്തിൻ ചില്ലയിൽ നീ അന്തിയുറങ്ങുന്നു. ആ മാമര ചുവട്ടിൽ കദനത്തിൻ കിനാവു കണ്ടു ഞാനോ ഉറങ്ങന്നു . കറുത്ത പുകയുള്ള നഗരം ...
-
നീറുന്ന മനസ്സിന്റെ വിയര്പ്പായ് നിറയുന്നു മിഴികളില് ആര്ദ്രമായ് കവിളിണകളിലൂടെ ഒഴുകുന്ന കടലോളമുള്ളൊരു കന്മദത്തിനു കണ്ണുനീരെന്നു വിളിക്കാം ...
-
കരയിലെന് കളിമണ് കൂടാരം കടല് തിരയേറ്റു തകരുന്നു. മനസ്സില് മായാത്ത നിന് രൂപം മെഴുകുതിരിയായി കത്തി ഉരുകുന്നു എരിയുകയാണോമനേ എന് നെഞ്...
-
ഒരു നൊമ്പരത്തിന്റെ തേങ്ങലായ് ഒരു സാന്ത്വനത്തിന്റെ സായൂജ്യമായ് മനസ്സിലെ മാന്ത്രിക കൊട്ടാരത്തിലുറങ്ങുന്ന മന്ത്രവാഹിനികളല്ലോ ഈ ഓർമ്മകൾ ...
-
നഗരത്തിൻ ഓരത്ത് മാമരത്തിൻ ചില്ലയിൽ നീ അന്തിയുറങ്ങുന്നു. ആ മാമര ചുവട്ടിൽ കദനത്തിൻ കിനാവു കണ്ടു ഞാനോ ഉറങ്ങന്നു . കറുത്ത പുകയുള്ള നഗരം കാണു...
-
ചിലതെല്ലാം നഷ്ടപ്പെടുമ്പോള് നാം ദുഃഖിക്കുന്നു. ചിലതെല്ലം കിട്ടുമ്പോഴും നാം ദുഃഖിക്കുന്നു. അതുപോലെ, ചിലതെല്ലാം കിട്ടുമ്പോള് നാം സന്...
-
എന്റെ വീടിന്റെ മുറ്റത്തെ മൂവാണ്ടന് മാവിന്റെ കൊമ്പിലൊരു ഓന്തുണ്ട്. വീട്ടിലെ ഒരു അംഗത്തെ പോലെ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരു പാവം ഓന്ത്. ഞാന...
ആശംസകള്
ReplyDeleteവരമുണ്ടെങ്കില് വീണ്ടുമൊന്നിക്കാം
ReplyDeleteവരും ജന്മത്തില് വേര്പിരിയാതെ.............
ആശംസകള്
..വിരഹം അനിവാര്യതയാണ് പലപ്പോഴും...
ReplyDeleteനന്ദി junaith,Geetha,hAnLLaLaTh.....
ReplyDeleteക്ഷമ പറയുവാന് വീര്പ്പുമുട്ടും
ReplyDeleteപരസ്പര സമുദ്രങ്ങള് നെഞ്ചിലടക്കി നാം
ഒരു ശരല്ക്കാല സായന്തനത്തിന്റെ
കരയില്നിന്നും പിരിഞ്ഞുപോകുമ്പൊഴും,
വെയില് പുരണ്ടതാം നിന് വിരല്ക്കൂമ്പിന്റെ
മൃദുലകമ്പനമെന് കൈഞരമ്പുകള്-
ക്കറിയുവാന് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല, മാനസം
മുറുകിടുമ്മ്പൊഴും നിന്റെ കണ്പീലിതന്
നനവ് ചുണ്ടുകൊണ്ടൊപ്പിയിട്ടില്ല ഞാന്.
(വ്യര്ഥ മാസത്തിലെ കഷ്ട രാത്രി-ചുള്ളിക്കാട്)
വിരഹവും സമാഗമവുമല്ലേ ഈ ജീവിതം
നന്ദി സുരേഷ്....
ReplyDelete"വിരഹവും സമാഗമവുമല്ലേ ഈ ജീവിതം"
വളരെ ശരിയാണ്.
Very Nice. Best wishes.
ReplyDelete