എന്റെ അയല്വക്കത്ത്
ഒരു പൂവന് കോഴിയും,
പിട കോഴിയും, കുഞ്ഞുങ്ങളും
കൂടി വാഴുന്ന ഒരു കുടുംബമുണ്ട്.
ആരോഗ്യവും അതിനൊത്ത
അഴകുമുള്ള ഈ പൂവനു
പക്ഷേ കൂവാനറിയില്ല ഒട്ടും.
നേരം വെള്ളുത്തത് നാട്ടാരെ
വിളിച്ചറിയിക്കുന്നതും
കൂടു വിട്ടു ആദ്യം വെളിയില്
ഇറങ്ങുന്നതും ഈ വീട്ടില്
പിടായാണു നിത്യം .
എന്നാണു എനിക്കൊന്നു
ഒച്ചത്തില് കൂവാന്
കഴിയുമെന്നോര്ത്തു
ആ പാവം പൂവന്റെ
നെഞ്ചു പിടയ്ക്കുകയാണിന്ന്....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
അമ്മയെന്ന പേരു ഞാനോര്ക്കും ഓരോ മാത്യദിനത്തിലും !!!!!! അമ്മിഞ്ഞ പാലെനിക്കു തന്നിലെങ്കിലും അമ്മ തന് മാറില് ഉറങ്ങിയിലെങ്കിലും മാറ്റാര...
-
കരയിലെന് കളിമണ് കൂടാരം കടല് തിരയേറ്റു തകരുന്നു. മനസ്സില് മായാത്ത നിന് രൂപം മെഴുകുതിരിയായി കത്തി ഉരുകുന്നു . എരിയുകയാണോമനേ എന് നെ...
-
കാലിലെ ചങ്ങല മുറുകുന്നു കരഞ്ഞു തളരുന്നു പാവം കമ്പി അഴിക്കുള്ളില് കഴിയുന്നു ആ ജീവിതം അന്നു ഒരിക്കല് അവന് പറഞ്ഞു ഞാനാണു ചന്ദ്രനിലെ...
-
നഗരത്തിൻ ഓരത്ത് മാമരത്തിൻ ചില്ലയിൽ നീ അന്തിയുറങ്ങുന്നു. ആ മാമര ചുവട്ടിൽ കദനത്തിൻ കിനാവു കണ്ടു ഞാനോ ഉറങ്ങന്നു . കറുത്ത പുകയുള്ള നഗരം ...
-
നീറുന്ന മനസ്സിന്റെ വിയര്പ്പായ് നിറയുന്നു മിഴികളില് ആര്ദ്രമായ് കവിളിണകളിലൂടെ ഒഴുകുന്ന കടലോളമുള്ളൊരു കന്മദത്തിനു കണ്ണുനീരെന്നു വിളിക്കാം ...
-
കരയിലെന് കളിമണ് കൂടാരം കടല് തിരയേറ്റു തകരുന്നു. മനസ്സില് മായാത്ത നിന് രൂപം മെഴുകുതിരിയായി കത്തി ഉരുകുന്നു എരിയുകയാണോമനേ എന് നെഞ്...
-
ഒരു നൊമ്പരത്തിന്റെ തേങ്ങലായ് ഒരു സാന്ത്വനത്തിന്റെ സായൂജ്യമായ് മനസ്സിലെ മാന്ത്രിക കൊട്ടാരത്തിലുറങ്ങുന്ന മന്ത്രവാഹിനികളല്ലോ ഈ ഓർമ്മകൾ ...
-
നഗരത്തിൻ ഓരത്ത് മാമരത്തിൻ ചില്ലയിൽ നീ അന്തിയുറങ്ങുന്നു. ആ മാമര ചുവട്ടിൽ കദനത്തിൻ കിനാവു കണ്ടു ഞാനോ ഉറങ്ങന്നു . കറുത്ത പുകയുള്ള നഗരം കാണു...
-
ചിലതെല്ലാം നഷ്ടപ്പെടുമ്പോള് നാം ദുഃഖിക്കുന്നു. ചിലതെല്ലം കിട്ടുമ്പോഴും നാം ദുഃഖിക്കുന്നു. അതുപോലെ, ചിലതെല്ലാം കിട്ടുമ്പോള് നാം സന്...
-
എന്റെ വീടിന്റെ മുറ്റത്തെ മൂവാണ്ടന് മാവിന്റെ കൊമ്പിലൊരു ഓന്തുണ്ട്. വീട്ടിലെ ഒരു അംഗത്തെ പോലെ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരു പാവം ഓന്ത്. ഞാന...
അടുത്ത ഹര്ത്താല് വരെ കാത്തിരിക്കുക ...
ReplyDeleteഞാന് ബിവരേജിലെ തീര്ത്തവുമായി വരാം.
നമൂക്കൊരുമിച്ചു ആ പൂവന് അന്ത്യ കൂദാശ ചൊല്ലാം ...
ആ പാവം പൊയ്ക്കോട്ടേ ...
നന്ദി നികേഷ് പൊന്നന് ...
ReplyDeleteഒന്നു ഒച്ചത്തില് കൂവാന് ആകാതെ ഇങ്ങനെ ഒരുപാട് പൂവന്മാരുണ്ട് നമ്മുടെ നാട്ടില് .....താങ്കള് പറഞ്ഞ പോലെ ജീവിച്ചു പൊയ്ക്കോട്ടെ ഈ പാവം പൂവന്മാര്...
hundevalilഎന്നാണു എനിക്കൊന്നു
ReplyDeleteഒച്ചത്തില് കൂവാന്
കഴിയുമെന്നോര്ത്തു
ആ പാവം പൂവന്റെ
നെഞ്ചു പിടയ്ക്കുകയാണിന്ന്....
പിടക്കോഴി കൂവുന്ന നൂറ്റാണ്ട്... അല്ലേ?
ReplyDeleteകൊള്ളാം :)
നിശാ,
ReplyDeleteകൂവാതെവിടെ പോവാന്.
കാര്യമായിട്ടെന്തേലും വരെട്ടെ..
കൂവാതിരിക്കുന്ന പൂവനന്ന് കൂവും
നന്ദി അഖി,ശ്രീ,റ്റോംസ് കോനുമഠം...
ReplyDeleteപൂവുള്ളവനല്ല..പൂവു വെച്ചവരാണ് കൂവുന്നതെന്ന്
ReplyDeleteകോഴിക്കും ബോണസ്സും ഇന്ഗ്രിമെന്റും കിട്ടാതെ കൂകില്ല മേല്ലപ്പോക്ക് നയം
ReplyDeleteപിന്നെ അവന് കുകാറില്ല ഇല്ല്പ്പോള് , നേരം അറിയിക്കുന്ന ഉപകരണം കൊണ്ടാണല്ലോ എല്ലാവരും നടക്കുന്നത് മൊബൈല് അതില് കോഴിയുടെ കൂവല് കേട്ട് ഈ കഥാപാത്രം ഭയക്കുന്നല്ലോ കൊള്ളം നല്ല കാഴ്ചകള് കവിത ആക്കി ആശംസകള്
valare nannaayi...... aashamsakal......
ReplyDeleteനന്ദി പാവം-ഞാന്,ജീ.ആര്.കവിയൂര്,ജയരാജ് മുരുക്കുപ്പുഴ
ReplyDeleteപിട കോഴികള് കുകി വെളിപ്പിച്ച നാട്ടില്
ReplyDeleteപിടക്കുന്ന മനസ്സുമായി പാവം പൂവന്
ഇനി എന്തിനു കുവണം
നന്ദി ജീ.ആര്.കവിയൂര് താങ്കളുടെ ഈ രണ്ടാമത്തെ അഭിപ്രായത്തിന്...
ReplyDeleteപിട കോഴികള് കുകി വെളിപ്പിച്ച നാട്ടില്
പിടക്കുന്ന മനസ്സുമായി നമ്മുടെ പാവം പൂവനു ഇതു കണ്ടു സഹിക്കുന്നില്ല....
കവിതയിലെ പൂവന് കൂവാത്തത് കൊണ്ടല്ലേ പിട കൂവുന്നത്. പാവം അര്നെകിലും വേണ്ടേ എല്ലാരേയും ഒന്ന് വിളിച്ചു ഉണര്ത്തുവാന്.
ReplyDeleteനന്ദി രാധ...
ReplyDeleteശരിയാണ്..ആരെങ്കിലും വേണ്ടേ ഒന്നു വിളിച്ചുണര്ത്തുവാന് ...