കപ്പിയുടെ നൊമ്പരം
ആരും അറിയുന്നില്ല ഇന്നു
എന് ആത്മ നൊമ്പരങ്ങള്
ആരും അറിയുന്നില്ല
എന് തോളിലെ മുറിവുകള് .
നിന് സ്വന്തം കാര്യങ്ങള്ക്കു
വേണ്ടി നീ എന്നും കെട്ടി വലിക്കുന്ന
വെറുമൊരു പാവമാണു ഞാന്.
കാര്യങ്ങള് തന്
ആഴങ്ങള് കൂടുമ്പോള്
തോളുരുകി കരഞ്ഞു
തളരുന്ന വെറുമൊരു പാവം.
എന്നാലും നീയോ
ആഞ്ഞു വലിക്കുന്നു
എന് തോളിലൂടെ
നിന് കാര്യ സിദ്ധിക്കായ് നിത്യം.
എന് തോളിലെ പേശികള്
പൊട്ടി ഒലിക്കുന്നു ഇന്ന്.
തോളു കുഴിഞ്ഞു
പൊട്ടി കരയുന്ന
ഒരു പാവം വിഡ്ഢിയാം
കപ്പിയാണു ഞാനിന്ന് .
ഞാന് അലറി
കരയുമ്പോള്
എന് ചങ്കിലെ
തീരാ ദാഹമൊന്നു
നീ അറിഞ്ഞുവോ എന്നെങ്കില്ലും .
കരഞ്ഞു തളരുമ്പോള്
തരുമോ എനിക്കു നീ
ഒരു തുള്ളി ദാഹ ജലം ഇനിയെങ്കിലും .....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
അമ്മയെന്ന പേരു ഞാനോര്ക്കും ഓരോ മാത്യദിനത്തിലും !!!!!! അമ്മിഞ്ഞ പാലെനിക്കു തന്നിലെങ്കിലും അമ്മ തന് മാറില് ഉറങ്ങിയിലെങ്കിലും മാറ്റാര...
-
കരയിലെന് കളിമണ് കൂടാരം കടല് തിരയേറ്റു തകരുന്നു. മനസ്സില് മായാത്ത നിന് രൂപം മെഴുകുതിരിയായി കത്തി ഉരുകുന്നു . എരിയുകയാണോമനേ എന് നെ...
-
കാലിലെ ചങ്ങല മുറുകുന്നു കരഞ്ഞു തളരുന്നു പാവം കമ്പി അഴിക്കുള്ളില് കഴിയുന്നു ആ ജീവിതം അന്നു ഒരിക്കല് അവന് പറഞ്ഞു ഞാനാണു ചന്ദ്രനിലെ...
-
നഗരത്തിൻ ഓരത്ത് മാമരത്തിൻ ചില്ലയിൽ നീ അന്തിയുറങ്ങുന്നു. ആ മാമര ചുവട്ടിൽ കദനത്തിൻ കിനാവു കണ്ടു ഞാനോ ഉറങ്ങന്നു . കറുത്ത പുകയുള്ള നഗരം ...
-
നീറുന്ന മനസ്സിന്റെ വിയര്പ്പായ് നിറയുന്നു മിഴികളില് ആര്ദ്രമായ് കവിളിണകളിലൂടെ ഒഴുകുന്ന കടലോളമുള്ളൊരു കന്മദത്തിനു കണ്ണുനീരെന്നു വിളിക്കാം ...
-
ഒരു നൊമ്പരത്തിന്റെ തേങ്ങലായ് ഒരു സാന്ത്വനത്തിന്റെ സായൂജ്യമായ് മനസ്സിലെ മാന്ത്രിക കൊട്ടാരത്തിലുറങ്ങുന്ന മന്ത്രവാഹിനികളല്ലോ ഈ ഓർമ്മകൾ ...
-
കരയിലെന് കളിമണ് കൂടാരം കടല് തിരയേറ്റു തകരുന്നു. മനസ്സില് മായാത്ത നിന് രൂപം മെഴുകുതിരിയായി കത്തി ഉരുകുന്നു എരിയുകയാണോമനേ എന് നെഞ്...
-
നഗരത്തിൻ ഓരത്ത് മാമരത്തിൻ ചില്ലയിൽ നീ അന്തിയുറങ്ങുന്നു. ആ മാമര ചുവട്ടിൽ കദനത്തിൻ കിനാവു കണ്ടു ഞാനോ ഉറങ്ങന്നു . കറുത്ത പുകയുള്ള നഗരം കാണു...
-
ചിലതെല്ലാം നഷ്ടപ്പെടുമ്പോള് നാം ദുഃഖിക്കുന്നു. ചിലതെല്ലം കിട്ടുമ്പോഴും നാം ദുഃഖിക്കുന്നു. അതുപോലെ, ചിലതെല്ലാം കിട്ടുമ്പോള് നാം സന്...
-
എന്റെ വീടിന്റെ മുറ്റത്തെ മൂവാണ്ടന് മാവിന്റെ കൊമ്പിലൊരു ഓന്തുണ്ട്. വീട്ടിലെ ഒരു അംഗത്തെ പോലെ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരു പാവം ഓന്ത്. ഞാന...
Kinarinteyum...!
ReplyDeleteManoharam, Ashamsakal...!
നന്ദി സുരേഷ് കുമാര് ...
ReplyDeleteതീര്ച്ചയായും സോണ ജി.....
ReplyDeleteതാങ്കളുടെ അഭിപ്രായത്തിനു നന്ദി ...
ഇനിയും തുടര്ന്നും താങ്കളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിര്ദ്ദേശങ്ങളും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു....
കപ്പിയുടെ മനോവ്യഥകള് ശക്തിമത്തായി എഴുതിയിരിക്കുന്നു.
ReplyDeleteനന്ദി കുമാരന് ....
ReplyDeletea diffrnt one...congrts
ReplyDeleteGreat Poem!!!
ReplyDeleteഎല്ലാവരുടെയും ദാഹം തീര്ക്കുന്ന കുപ്പിയുടെ ദാഹം!
ReplyDeleteഎന്റെ നമോവാകം!
എവിടെ കുപ്പിപ്രേമികള്?
നന്ദി നീന സബരീഷ് ,ഒറ്റവരി രാമന് ,
ReplyDeleteജയന് ഏവൂര് ...
നമ്മുടെ സമൂഹത്തിലും ഇതു പൊലെയുള്ള ധാരാളം കപ്പികള് ഉണ്ട്..അവര് ഇന്നും പാവം അടിമകളായി തുടരുന്നു...
ആരും ഓര്കാതെ പോകുന്ന ഒരു കപ്പിയുടെ നൊമ്പരം മനോഹരമായ കവിത ആയി പരിണമിച്ചിരിക്കുന്നു ..ആശംസകള്..
ReplyDeleteനന്ദി ബിജലി .....
ReplyDeleteകരഞ്ഞു തളരുമ്പോള്
ReplyDeleteതരുമോ എനിക്കു നീ
ഒരു തുള്ളി ദാഹ ജലം ഇനിയെങ്കിലും .....
നന്ദി മുഖ്താര് ഉദരംപൊയില്....
ReplyDeleteഒന്ന് കൂടി ശ്രദ്ദ പുലര്ത്തുന്നത്
ReplyDeleteനന്നായിരിക്കും
aarum sradikada pokunna oruyuda wedana polum sunil sradikkunnuwallo?
ReplyDeletekawida nanyirrund eniyum koddudal namyulla kawidakal piraketta annu ashmsikkunnu
നന്ദി മനോഹര് മാണിക്കത്ത് ....
ReplyDeleteതാങ്കളുടെ നിര്ദ്ദേശം ഞാന് പാലിക്കാം ....
നന്ദി സാഹിദ, ഇനിയും വായിച്ചു അഭിപ്രായം എഴുതണം ....